Ratarstvo :

Sasvim je nepotrebno odvoziti sa njive hiljade tona organike. Treba je tamo i prostreti, kako su radili prvi zemljoradnici na Zemlji, poštujući Zakone Prirode. Oni su sa njiva odnosili klasje, plodove, povrće. A sve ostalo su tu zatrpavali u zemlju. Kod nas je propisano: slamu u stogove, strnjiku – spaliti, lišće od povrća - na među, lišće – na smetlište i t.d. I sve pod izgovorom lepo za oko, ratom protiv korova i štetočina, a u suštini, sa jedinim ciljem, udaljiti što dalje zemljoradnike od dobijanja povećanih prinosa.

Pored spelte, pšenice koja se gaji u organskoj proizvodnji i za koju je dokazano da je lekovita, još jedna stara vrsta pšenice se širi na zapadu, a to je kamut – Triticum turanicum, ili staroegipatska, Tutankamonova pšenica.

Tradicionalno je prihvaćeno da se radi plodnosti zemlja mora kljukati stajnjakom i mineralnim đubrivima. To nije najbolji način zbog sledećih posledica i razloga ...

Koliko je svetlost važna govori, na primer, sledeće poređenje istorijskih fakata. Pre više od 4500 godina, kako piše u istorijskim spisima, zemljoradnici drevnog carstva Sumera između reka Tigra i Eufrata dobijali su prinose pšenice oko 5 t/ha. Zemljoradnja se obavljala uz zalivanje, a njive Sumera su bile na ledinama starih gradskih smetlišta, na zemljištu koje je bilo zasićeno živim zemljišnim organizmima.

Zemljište je prirodno bogatstvo jedne zemlje, neprocenjivo dobro celog čovečanstva i kao takvo ga moramo čuvati za buduća pokoljenja. Kao osnova poljoprivredne proizvodnje zemljište je podložno degradaciji i uništavanju...